Bilanggô Ng Init (Ikatlóng luwalhatí)

Isipa'y nahihibáng naáanod ng kamunduhan,

Katawang hubô't hubâd sa lugál ng sárilinán,

Walang pakundangan kapwà hayók sa laman,

Init ay 'di mapigilan agad-agád pinawawalán,

Ang kalamnán sa ápuyang patuloy sinisilabán,

Ipaubayàng ikaw ay mailuklók sa kandungan,

Paraisong parisukát taluktók ay kaligayahan,

Nakatátakam na minandál sa aking kakanán,

Walang lubáy sa dila ang laway na nilawayan,

Kagyát sabay nilululón na walang álinlangan,

Silakbó'y nagtipanan ng sabik na magkatalik,

Paanás na hinilíng dibdíb ay pasuin sa halik,

Waláng humpáy na lagabláb at pabalik-balík,

Tangìng hibík sa kasarapang hindi makaimík,

Ooh! Sukdulang kaluwalhatìan ay labis-labis,

Sinisibasib na hitàng naglalangís na sa pawis,

Ngusò'y nanlulupaypáy nguni't hindi inaalís,

Sa mapanudyóng saglít mahigpít na ibinigkís,

Yungib sa pagitan bukáng-bibíg na simsimín,

Biyayàng lalasapín basang-basa na inihahain,

Ibinibigáy at walang pagsansalàng lalamunin,

Kahit ano'ng pagagaw'in kahit pa na lamugín,

Tamis asim na maalat naghahalò sa panlasa,

Labanáng romansa ng musmós sa dalubhasà,

Ay banál sa makasalanang nakipagpulótgatá,

Dalirì'y itinataás babâ sa bubót na bungangà,

Paghimod sa pusod náligáw hanggang taynga,

Kamay na malilikót nagbababád na sa lunggâ,

Hinlalatò't labì'y walang lubáy na nanlalagkít,

Dahil sa hiyás na waláng tigil ang pang-aakit,

Malansáng amoy ay halimuyak na dumidikit!

Namnamím ang hangin sa samyông inulit-ulit,

Nag-aalab na hiningá ng mga bilanggô sa init!

#poetry #story